We wrześniu przeżywać będziemy uroczystości I Komunii św. w Lubawie i w Mortęgach, w naszej Parafii. Z przyczyn wiadomych, uroczystości te nie odbyły się w wyznaczonym czasie. Nie mniej, nie zmniejsza to radości dzieci, rodziców i duszpasterzy, że Pan Jezus po raz pierwszy - wreszcie - przyjdzie do młodych serc

W tym roku obchodzić będziemy w sierpniu 100. rocznicę Bitwy Warszawskiej będącej Cudem nad Wisłą. Lord Edgar Vincent d’Abernon, szef brytyjskiej misji dyplomatycznej w Polsce w 1920 r., określił również Bitwę Warszawską „osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata”

Dziś, przypomniawszy sobie, że otrzymaliśmy już dary Ducha Świętego na chrzcie świętym i pełnię Darów w sakramencie Bierzmowania, wychodzimy z wieczernika przygnębienia i smutku. Jak długo trwał ten czas? Policzyłem, że w naszej parafii trwał do dzisiejszego dnia – 90 dni. Przez 90 dni śpiewaliśmy Suplikacje na każdej Mszy św., później doszedł różaniec o 20:30 i Koronka do Miłosierdzia Bożego codziennie tutaj odmawiana

18 maja, podobnie jak w całym kraju, obchodzono w Lubawie setną rocznicę urodzin Jana Pawła II. O godz. 19.00 odbył się Wieczór Uwielbienia w kościele Farnym w wykonaniu zespołów młodzieżowych naszego miasta i okolic. Przed Najświętszym Sakramentem podziękowali Bogu muzyką i słowem za dar Papieża Polaka, za świętego Jana Pawła II

Rozpoczynamy miesiąc maj. Przypominają mi się wykłady z historii Kościoła kiedy ks. profesor mówił o Kulturkampfie, okresie w XIX w., kiedy w zaborze pruskim władza protestanckich Prus walczyła z Kościołem i wszelkimi oznakami polskości. Sto czterdzieści siedem lat temu pruski parlament - Landtag uchwalił pakiet ustaw wymierzonych w Kościół katolicki. Przedłożone przez rząd Ottona von Bismarcka i uchwalone w parlamencie w dniach 11-14 maja 1873 roku ustawy stanowiły sam rdzeń zainaugurowanej przez Bismarcka i sekundujących mu liberałów antykatolickiej polityki

Wołamy do Ciebie, każdy ze swoją sprawą i zapytaniem. A On nam odpowiada: „Ja Jestem drogą i prawdą, i życiem". Czas, który przeżywamy jest ważny, choć nie chcemy tego, co się dzieje w świecie i słusznie! Bo nie można chcieć, pragnąć zła. Jednak, gdy spojrzymy na historię naszej Wiary to widzimy już od samego początku, co Pan robi ze złem, które dosięga człowieka, niezależnie od tego czy jest on - człowiek jego autorem czy też nie

Jesteśmy już po Środzie Popielcowej. Posypaliśmy sobie głowy popiołem i co dalej? Mamy się nawrócić! Nie chodzi tu, bynajmniej, tylko o powzięcie postanowień na okres 40 dni. To jest, oczywiście, bardzo ważne. Jednak, najczęściej, dobre postanowienia poskramiają nasze zmysły i ciało; pokazują do czego jesteśmy przywiązani, czym może zniewoleni

Każdego roku 2 lutego, w Święto Ofiarowania Pańskiego - Matki Bożej Gromnicznej, obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego. Warto przybliżyć sobie sens tego dnia. Czym jest życie konsekrowane, kim są osoby konsekrowane? Wszystko zakorzenione jest w szczególnym powołaniu, które daje człowiekowi Pan. Bóg powołuje ludzi do wielu zadań i różnego sposobu życia, aby człowiek w taki sposób uświęcił się doszedł do pełni zbawienia, które ofiarował nam Pan Jezus

Mocna prawda z pięknej polskiej kolędy! Tak, przyjście Pana na świat jest największą mocą Bożą w całej historii kosmosu. Nie ogranicza się ona jednak do tego jednego Wydarzenia - Wcielenia Syna Bożego. Moc Pana Boga objawia się w codziennym przychodzeniu Jezusa Chrystusa na ołtarzach świątyń katolickich

Rozpoczynamy Adwent, a w nim Roraty. Nazwa Mszy św. porannej ku czci Najświętszej Maryi Panny pochodzi od antyfony na wejście (introitu) tejże Eucharystii wziętej z Księgi Izajasza 45,8: „Rorate caeli desuper et nubes plant iustum”, co tłumaczy się na język polski: „Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego”

Pierwsze dni listopada, każdego roku, przypominają nam o naszych zmarłych, o przemijalności ludzkiego życia. Biegniemy na cmentarz, aby posprzątać groby znanych i nieznanych nam osób. Piękny to zwyczaj i gest pamięci. Niemniej ważne, aby ta listopadowa pamięć trwała w nas przez cały rok

„Mancipium Mariae” - „Niewolnik Maryi”
Jest to napis, który widniał na pierścieniu polskiego króla, wielkiego i pobożnego władcy - Jana III Sobieskiego. Rodzice króla już od jego dzieciństwa uczyli go wiary w Opatrzność Bożą oraz tego, że człowiek licząc na własne siły nie dokona wielkich rzeczy. Sami również, własnym przykładem pokazywali swoim dzieciom głęboką wiarę w pomoc Matki Najświętszej. Takie doświadczenie wyniósł polski król z domu rodzinnego.

Rozpoczynamy nowy rok szkolny. Jest to ważny czas dla dzieci i młodzieży, ale z roku na rok coraz bardziej ważny również i dla rodziców. Przemiany dokonujące się w świecie, które nie rzadko burzą naturalny, racjonalny dotychczas porządek, zmuszają rodziców, aby bardziej interesowali się swoimi dziećmi, środowiskiem w jakim przebywają, co robią i czego się uczą

W tym roku Odpust Lipski Nawiedzenia NMP będzie szczególnie celebrowany. Świętować będziemy bowiem pięćdziesiątą rocznicę koronacji cudownej Figury naszej Pani i Opiekunki Ziemi Lubawskiej. Koronacji dokonał Sługa Boży Stefan Kard. Wyszyński - Prymas Tysiąclecia, Ojciec i duchowy przywódca naszego Narodu

Miesiąc czerwiec kojarzy nam się i słusznie z nabożeństwem ku czci Najświętszego Serca Jezusowego. Kult zranionego serca Chrystusa jest, choć w różnych formach, obecny w pobożności wiernych od zarania chrześcijaństwa. Słowa św. Tomasza Apostoła: „Pan mój i Bóg mój!” wypowiedziane w Wieczerniku po Zmartwychwstaniu Pana są niejako pierwszym udokumentowanym aktem pobożności wobec ran Pana Jezusa, w tym Jego Serca

Wielkość i rozmaitość ikon Bogarodzicy, mimo że wyraża przede wszystkim bogactwo i obfitość przynależących do Niej charyzmatów, to w szerszym znaczeniu odwzorowuje również szczególne powołanie, rolę i miejsce kobiety w życiu świata - jeśli przyjąć, że Matka Boża jest figurą wszystkich kobiet, że to w Niej odnajduje swoje powołanie każda kobieta i jeżeli nie całościowo, to przynajmniej w wielu aspektach kobiecości utożsamia się z Nią

Chrystus Zmartwychwstał!
Ta prawda od dwóch tysięcy lat jest podstawą nauczania chrześcijańskiego. Pan nasz, który oddał siebie za nasze grzechy, złożył siebie w ofierze nie tylko powstał z martwych, ale żyje i Jest obecny pośród nas w świecie. Ta wiadomość nie tylko ubogaca nasze życie, ale nią trzeba żyć. Pan Jezus, odwieczny Syn Ojca karmi nas codziennie swoim Słowem i Ciałem w Najświętszej Ofierze Mszy św., abyśmy wytrwali, mieli siłę w drodze do Królestwa Bożego

Nieustannie warto oczyszczać nasze intencje, które motywują nasze działanie. Mogą one bowiem stać się swoistą rutyną, przyzwyczajeniem, prostą, a nie świętą tradycją. Jesteśmy ludźmi, a więc kimś więcej niż otaczający nas świat, który w swoim działaniu zdeterminowany, jakby „zaprogramowany" przez Stwórcę, aby funkcjonować na zasadzie instynktu i reakcji na zewnętrzne bodźce. My myślimy i to jest wielki Boży dar. Myślimy, czyli rozumiemy co i dlaczego robimy, przeżywamy

W bieżącym roku, po dziękczynieniu Panu Bogu za to, że sto lat temu nasza Ojczyzna odzyskała niepodległość, będziemy obchodzić kilka ważnych rocznic narodowych. Smutna, ale przynaglająca nas w dalszym ciągu do modlitwy za Polskę będzie 80 rocznica napaści na nasz Kraj hitlerowskich Niemiec i sowieckiej Rosji

Minął kolejny Adwent w naszym życiu, ale życiowy adwent wciąż trwa… Spotkamy się z naszym Panem i Zbawcą w tajemnicy świąt Jego Narodzenia i pragniemy zobaczyć Go u kresu naszego ziemskiego życia. Do jednego i drugiego spotkania potrzeba przyjaznego klimatu

Oczekujemy przyjścia Pana w tajemnicy Świąt Bożego Narodzenia. Adwent przekierowuje jednak nasze myślenie na inne oczekiwanie, na zjednoczenie z Panem w Królestwie Niebieskim. Święta, które tak kochamy winny wzbudzać naszą tęsknotę za życiem wiecznym. Nie musimy wyczekiwać śmierci, mamy cieszyć się życiem, ale takim, które poprowadzi nas do naszego Ojca, do Jego domu