Rozpoczynamy Adwent, a w nim Roraty. Nazwa Mszy św. porannej ku czci Najświętszej Maryi Panny pochodzi od antyfony na wejście (introitu) tejże Eucharystii wziętej z Księgi Izajasza 45,8: „Rorate caeli desuper et nubes plant iustum”, co tłumaczy się na język polski: „Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego”. W Starym Testamencie było to wołanie Izraelitów o Mesjasza, który przybędzie, aby odkupić swój lud.
Współcześnie wołanie to jest jak najbardziej aktualne. Dziś na nowo trzeba nam prosić Pana Boga, aby Jego Syn odnowił ziemię i ludzkość po to, by przyjęto na nowo, z wiarą i miłością Jego panowanie w państwach, narodach i naszych rodzinach.
Zachęcam Was, Siostry i Bracia, do gorliwego i pobożnego przeżycia Adwentu jako czasu oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia ale i codziennego przychodzenia do naszych serc Pana: w modlitwie, sakramentach świętych, Mszy św. i Słowie Bożym. Nie jest to co prawda czas postu, ale swego rodzaju radosnej refleksji, zadumy nad tym jakie i ile miejsca w naszym życiu dajemy Panu Jezusowi; czy słuchamy Go, czy rozmawiamy z Nim (modlitwa), czy spotykamy się z Nim (Msza św.), czy zapraszamy Go do siebie (Komunia św.).
Niech uczestnictwo w Roratach pobudza nas do większej miłości Pana Jezusa i Jego Matki.
Błogosławionego Adwentu.
ks. Marcin Staniszewski, proboszcz
>>>Więcej w Głosie św. Jana nr 140
