Głos św. Jana Chrzciciela nr 184 i Obrzęd wieczerzy wigilijnej

Opublikowano:

W oddaleniu po grzechu pierworodnym człowiek potrzebował ponownego spotkania ze Stwórcą, aby przyjąć dar nowego zjednoczenia. Same ludzkie wysiłki uniemożliwiały jednak osiągnięcie odnowionej jedności z Bogiem. Człowiek sam nie potrafił osiągnąć stanu pełnej relacji ze Stworzycielem. Potrzebna była więc Boska interwencja, aby mieć udział w doskonałej wspólnocie.

„Gdy nadeszła pełnia czasu” została ukazana przez Ojca możliwość pełnego z Nim spotkania. Dokonało się ono w „miejscu”, które świadczy o niepojętej Bożej miłości. Stwórca postanowił, że tym „miejscem” owego spotkania będzie sama Osoba Jezusa Chrystusa. W Nim bowiem spotyka się najdoskonalej to, co Boskie z tym, co ludzkie. We wcielonym Synu Bożym istnieje pełne zjednoczenie dwóch odrębnych natur: Bóstwa i człowieczeństwa. Chrystus staje się naszym „Reprezentantem” przed Ojcem, gdy przyjmuje naszą naturę ludzką i w sobie samym przyłącza ją do swojej Boskiej natury. Nowe człowieczeństwo spotyka się z Bóstwem w Synu od momentu Jego Wcielenia. Każdy ochrzczony uczestniczy w tej nowości natury ludzkiej i przez Chrystusa osiąga wspólnotę z Bogiem Ojcem w mocy Ducha Świętego. Syn Boży staje się człowiekiem, aby nas w swojej Osobie przyprowadzić do Ojca.

Tajemnica ta stanowi centrum Uroczystości Narodzenia Pańskiego. Życzmy więc sobie wzajemnie, aby nigdy nie zniknęła ona z naszych serc i nie została przyćmiona przez to, co przy okazji Świąt drugorzędne.

Wasi duszpasterze 

Więcej w >>>Głosie św. Jana

Pobierz >>>Obrzed_wieczerzy_wigilijnej