„I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36,26). Słowa te pochodzą z Księgi proroka Ezechiela i zawierają Bożą obietnicę dotyczącą odnowy ludzkiego serca. Wymaga ono bowiem uzdrowienia, gdyż stało się jak kamień wskutek utraty prawdziwego życia.
Na początku serce to było ożywiane miłością, która choć pochodzi z zewnątrz, to jest w stanie działać w najbardziej intymnej głębi ludzkiego wnętrza wypełnionego stwórczym tchnieniem życia. Doszło jednak do dramatu, który odciął ludzkie serce od życiodajnej łaski. Przestało ono bić rytmem miłości i zasklepiło się w sobie samym, stając się coraz twardszym i chłodniejszym. Serce to popadło w stan duchowej agonii, z której człowiek nie był w stanie wyjść o własnych siłach. Wewnętrznie obumarły słyszy on jednak niezwykłą obietnicę, która daje nadzieję na nowe życie: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36,26). Obietnica ta po kilku wiekach zaczyna się spełniać, gdy w ludzkiej historii pojawiło się Serce, którego nigdy wcześniej nie było – nawet w stwórczych początkach nieskażonych złem. Serce to jest absolutnie doskonałe i ma w sobie pełnię życia. Pozwala Ono przebić się włócznią, aby wypłynęła z Niego ożywcza miłość, która jest w stanie skruszyć i przemienić najbardziej skamieniałe serca.
Siostry i Bracia, w przeżywanym miesiącu czerwcu w sposób szczególny jesteśmy zaproszeni, abyśmy nieustannie otwierali się na naszego Zbawiciela. Niech nabożeństwa czerwcowe dopomagają nam coraz bardziej odkrywać i czerpać nieskończoną miłość płynącą z Najświętszego Serca Pana Jezusa.
ks. Marcin Kania
