KATECHEZA BŁOGOSŁAWIONEGO JANA PAWŁA II.
NIEBO JAKO PEŁNIA ŻYCIA Z BOGIEM.
Kiedy przeminie postać tego świata, ci, którzy przyjęli Boga w swym życiu i przynajmniej w chwili śmierci szczerze otwarli się na Jego miłość, będą mogli się cieszyć pełnią komunii z Bogiem, stanowiącą cel ludzkiej egzystencji. Jak poucza KKK, „To doskonałe życie z Trójcą Świętą, ta komunia życia i miłości z Nią, z Dziewicą Maryją, aniołami i wszystkimi świętymi, są nazwane niebem”.
Niebo jest celem ostatecznym i spełnieniem najgłębszych dążeń człowieka, stanem ostatecznego szczęścia. Pragniemy dzisiaj poznać bliżej biblijny sens słowa niebo, by móc lepiej zrozumieć rzeczywistość, która nas otacza. Gdy w języku biblijnym niebo występuje w połączeniu z ziemią, oznacza część wszechświata. W opisie stworzenia Pismo Święte stwierdza: „ Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię”. W sensie metaforycznym niebo pojmowane jest jako mieszkanie Boga, który tym odróżnia się od ludzi. Spogląda z wysokości niebios i osądza oraz zstępuje, gdy człowiek Go przywołuje. Jednakże metafora biblijna daje jasno do zrozumienia, że Bóg nie utożsamia się z niebem.
Więcej w głosie_nr_72.pdf
