Chociaż przedszkolak ze mnie mały,
To już człowiek doskonały.
Umiem skakać jak kangurek
I rozwiązać zaplątany sznurek.
Na paluszkach liczę dokładnie
i odczytam każdy wyraz sprawnie.
Tylko jeszcze zdarza się,
że o emocjach zbyt mało wiem.
One wszystkie ważne i potrzebne,
żeby poczuć się jak w niebie.
Trzeba umieć je nazywać,
Aby z kolegami w zgodzie bywać
I właściwie konflikty rozwiązywać.
Dlatego na TUSach uczę się,
Jak to z tymi emocjami jest.
I rozumiem, że kiedy radość czuję
To wprost do nieba podskakuję.
Gdy złość nadchodzi,
To jak lew jestem groźny
I lepiej, gdy wtedy nikt do mnie nie podchodzi.
Gdy się smucę to płaczę,
Bo tak chcę wyrazić ważną stratę.
Emocje to temat długi jak rzeka
I bez nich trudno byłoby kochać
siebie i drugiego człowieka
Materiał: J. Prass Przedszkole Niepubliczne „Bajkolandia” w Lubawie
